Nadszedł czas rozstania z Ziemią Jezusa. Dzisiaj ostatni dzień naszej pielgrzymki i rozpoczynamy go ostatnią wizytą w Bazylice Grobu Pańskiego.

Spędzamy tam niemal dwie godziny a potem udajemy się do Emaus Nikopolis. Dlaczego tam wstępujemy?
Jak już wspominaliśmy wcześniej, trudno dziś jednoznacznie powiedzieć, gdzie znajdowało się biblijne Emmaus. Biblia nie dostarcza nam jasnych wskazówek co do położenia wioski. Różne miejsca w Ziemi Świętej pretendują do tego miana. Jednym z nich jest właśnie Emmaus-Nikopolis. Zostało ono utożsamione z biblijnym Emmaus w III w., głownie za sprawą Juliusza Afrykańczyka, który w tym mieście mieszkał  przez pewien czas oraz chrześcijańskich pisarzy Orygenesa i Euzebiusza. W okresie Bizancjum nikt nie kwestionował tej tradycji, która popadła później w zapomnienie na skutek zarazy w 693 roku, która wyludniła miasto. W czasach krucjat krzyżowcy zbudowali tu kościół na ruinach kościoła z czasów bizantyjskich, ale obecność chrześcijan zanikła tu dość szybko. Dopiero z inicjatywy św. Miriam z Betlejem w 1878 roku karmelitanie z Betlejem wykupili ten teren i znowu jest on celem pielgrzymek. Od 1933 roku opiekuje się tym miejscem Wspólnota Błogosławieństw.
Najpierw zwiedzamy wykopaliska, mamy okazję przekonać się jak wyglądały groby w czasach Pana Jezusa, a następnie cepebrujemy naszą ostatnią pielgrzymkową Eucharystię.  

Ciąg dalszy pod galerią

Nasz ostatni punkt na trasie zwiedzania to Jafa. Stare Miasto w Jafie, usytuowane jest na południowym krańcu Tel Awiwu, nad brzegiem morza śródziemnego. Jako brama do Ziemi Izraela, znane było już w czasach starożytnych. Mówi się, że zwana po hebrajsku Jaffo, a w Nowym Testamencie – Joppa, Jafa wywodzi swoją nazwę od Jafeta – jednego z trzech synów Noego. Hebrajskie słowo „jaffa” znaczy piękna.

Jafa jest znana, jako miejsce, z którego Jonasz wypłynął na morze, uciekając przez wezwaniem Pana, który nakazał mu nawoływanie do skruchy mieszkańców Niniwy.

W Jafie właśnie, Święty Piotr wskrzesił dziewczynę o imieniu Tabita (Dzieje Apostolskie, rozdział 9, wersy od 36 do 43). Następnie zatrzymał się w domu garbarza Szymona. Na dachu tego właśnie domu, Piotr miał widzenie podczas modlitwy. Zobaczył opadające ku ziemi wielkie płótno, w którym znajdowały się nieczyste zwierzęta. Usłyszał także głos: „Zabijaj, Piotrze, i jedz!” (Dzieje Apostolskie, rozdział 10, wers 13).Przykazanie jedzenia nieczystych zwierząt Piotr odczytał jako nakaz ochrzczenia Setnika Korneliusza, nie – Żyda, uważanego za nieczystego przez religijnych Żydów.

Najbardziej charakterystycznym budynkiem na Starym Mieście w Jafie jest kościół Świętego Piotra, górujący nad rynkiem głównym i widoczny nawet na plaży Tel Awiwu. Kościół znajduje się obecnie pod opieką franciszkańskiej Misji w Ziemi Świętej. Kościół Świętego Piotra nieprzerwanie przyjmuje pielgrzymów. Odprawiane są w nim Msze Święte w kilku językach, zarówno dla miejscowych Chrześcijan, jak i dla gości z całego świata. Jest też w nim Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.

W ramach naszego spaceru wspięliśmysię na najwyższe wzniesienie z piękną panoramą i współczsnym łukiem przedstawiającym filary Izraela, a następnie zeszliśmy w dół na Stare Masto. Widzieliśmy z zewnątrz dom Szymona Garbarza, gdzie przebywał św. Piotr, a także sam kościół Świętego Piotra.

Kiedy czas wizyty dobiegł końca udaliśmy się do restauracji na ostatni posiłek w Ziemi Świętej. Teraz na samolot i wkrótce lecimy do Polski.

W galerii poniżej zdjęcia z Mszy Świętej w Emaus Nikopolis i kilka ujęć z Jafy.