Dzisiaj niedziela, Dzień Pański, a więc bardzo nam zależało, aby Eucharystię celebrować w Bazylice Grobu Pańskiego i Zmartwychwstania. I udało się.

Po raz drugi jesteśmy w Bazylice Grobu Pańskiego. Zaglądamy do miejsc, których nie nawiedziliśmy za pierwszym razem, takich jak cysterna, gdzie św. Helena odnalazła krzyż Chrystusa. A potem mamy ponad godzinę czasu wolnego do wykorzystania na modlitwę. Wielu z nas raz jeszcze nawiedza Grób Pański korzystając z niewielkiej kolejki. Przez cały czas towarzyszą nam śpiewy różnych grup prawoslawnych sprawujących równocześnie swoje liturgie niedzielne w różnych miejscach bazyliki.

A potem o godz. 11.00 my także mamy swoją liturgię i celebrujemy Eucharystię w kaplicy krzyżowców, którą opiekują się bracia franciszkanie. Po Mszy Świętej mamy ponownie czas do wykorzystania indywidualnego.O godz. 13.00 mamy zbiórkę i udajemy się do autokaru, który zawiezie nas do Hebronu.

Hebron jest jednym z najstarszych miast na Ziemi Świętej wspominanym już w Biblii. Jest usytuowane na Wzgórzach Judei będących obecnie na terenach palestyńskich. Znajdujący się tam Grób Patriarchów obok Jerozolimy należy do najświętszych miejsc dla Żydów, Muzułmanów i Chrześcijan. Zgodnie z Księgą Rodzaju to właśnie w Hebron Abraham po porzuceniu swego wędrownego stylu życia nabył pierwszą parcelę ziemi na Ziemi Obiecanej (Kanaan). Parcela ta zawierała grotę zakupioną z przeznaczeniem na grób jego żony Sarah. Pochowani są tu również Izaak i Rebeka oraz Jakub i Leah. Źródła trzech wspomnianych religii nie są jednak w pełni, co do tego zgodne.

Najpierw jednak, zanim dotrzemy do Groty Patriarchów udajemy się na miejsce wykopalisk Mamre, gdzie działy się ważne dla Abrahama wydarzenia, w tym zawarcie przymierza między Bogiem a Abrahamem. To tutaj miał on rozmawiać z tajemniczymi Trzema Wędrowcami, którzy okazali się być Bogiem w Trójcy (por Rdz 18,1-16). 

Kolejny przejazd autokarem wiedzie nas w kierunku kościoła prawosławnego, przy którym znajduje się najstarszy dąb w Ziemi Świętej. Wysiadamy z autokaru i po otwarciu bramy przechodzimy obok szkoły i alejką dalej w stronę dębu. Dla Kościoła prawosławnego jest to święte miejsce, w którym po raz pierwszy Bóg objawił się człowiekowi jako Trójca. Obecnie z dębu Mamre pozostał tylko mocno sczerniały pień wznoszący patetycznie w niebo swe poskręcane konary, ale dostrzegliśmy, że całkiem niedawno z drzewa znowu odbiły świeże gałęzie.

A potem udajemy się do Groty Patriarchów, która była czczona od najdawniejszych czasów. Znajdujący się tam obecnie kompleks zbudowanych nad nią sanktuariów jest nazwany Sanktuarium Abrahama lub Meczetem Ibrahima. Obecnie obmurowana prostokątna przestrzeń nad Grotą jest podzielona na dwie części na osi północno-południowej. Część północno-zachodnia jest pokryta dachem i tam w oddzielnych pomieszczeniach znajdują się cztery grobowce (cenotafy) dedykowane Abrahamowi i Sarze oraz Jakubowi i Leah i tam znajduje się żydowska synagoga.

Pokryta w pełni dachem południowa-wschodnia przestrzeń na Grotą służy jako meczet, gdzie znajdują się dwa symetrycznie ustawione grobowce Izaaka i Rebeki. Tam też znajduje się jedyne bardzo wąskie i niedostępne wejście do Groty Patriarchów, nad którą w ciągu wieków została zbudowana cała struktura Sanktuarium. Wejście do obu miejsc jest strzeżone przez wojska izraelskie. Przy wejścu do meczetu wszyscy musimy zdjąć buty, a kobiety zakładają specjalne nakrycia.

W Hebronie cały czas daje się odczuć pewne napięcie i wcale się nie dziwimy, że ciągle wybuchają tu jakieś zamieszki i niepokoje, ale my w zupełnym spokoju udajemy się w drogę powrotną do autokaru przez Stare Miasto. Na dzisiaj to koniec atrakcji.